O GRUPIE TASK FORCE 141
Task Force 141 to międzynarodowa jednostka specjalna powstała po zakończeniu II wojny domowej w Rosji. Po tym konflikcie, w który zaangażowały się Stany Zjednoczone i Wielka Brytania do władzy doszła partia Ultranacjonalistów. Znając negatywny stosunek tej partii do państw Zachodu, postanowiono utworzyć jednostkę specjalną zdolną im przeciwdziałać. W Task Force 141 służyli najlepsi żołnierze z armii NATO i nie tylko (Niemcy, Amerykanie, Brytyjczycy, Australijczycy, Meksykanie, Kanadyjczycy itd.). To nadało im wszechstronność, a co za tym idzie, także skuteczność w działaniach.
Przez większość czasu TF141 była dowodzona przez generała Shepherda, który werbował nowych członków głównie z brytyjskiej Special Air Service.
CZŁONKOWIE GRUPY TASK FORCE 141
Członkowie zespołu 141 byli dość liczni jak na tak dobrze wyszkoloną jednostkę specjalną. Trzeba jednak przyznać, że podczas każdej ich misji (z wyjątkiem Operacji Kingfish) ponosili mniejsze lub większe straty. Wiąże się to prawdopodobnie z wysokim poziomem trudność operacji. Prawie wszyscy członkowie używali też pseudonimów zamiast nazwisk.
Generał Shepherd (b. dowódca, KIA)
Członek drużyny jeden-jeden
Romeo jeden-jeden (KIA)
Charlie jeden-jeden
Echo jeden-jeden (KIA)
Kpt. John Price
Kpt. John "Soap" MacTavish (DOW)
St. szer. Joseph Allen (KIA)
Jurij (były członek Specnazu, partii Ultranacjonalistów i Wewnętrznego Kręgu, KIA)
Por. Simon "Ghost" Riley (KIA)
Sierż. Gary "Roach" Sanderson (KIA)
Kpr. Ozone (KIA)
Scarecrow (KIA)
WYPOSAŻENIE GRUPY TASK FORCE 141
Patrząc na wyposażenie jednostki można dojść do wniosku, że ich uzbrojenie stoi na bardzo wysokim poziomie. Używali oni prawie wyłącznie NATO-wskiego uzbrojenia. Jedynym wyjątkiem jest Jurij, który po przejściu do organizacji nie zrezygnował ze swojego ulubionego karabinu, którym był AK-47. Oprócz tego TF używali zróżnicowanych dodatków, które nie były powszechnie dostępne i były szczytem techniki, jak Czujnik pulsu lub Celownik termowizyjny.
Karabiny szturmowe
M4A1
ACR
SCAR-H
SCAR-L
G36C
M16A4
AK-47
Pistolety maszynowe
MP5
MP5K
UMP45
Mini-Uzi
Vector
Lekkie karabiny maszynowe
M240
RPD
MK46
PKP Pecheneg
Strzelby
M1014
W1200
SPAS-12
AA-12
Karabiny snajperskie
RSASS
M14 EBR
Pistolety
M9
M1911
Glock 18
USP .45
Desert Eagle
P99
.44 Magnum
Wyrzutnie i granatniki
FGM-148 Javelin
AT4
M203
GP-25
RPG-7
Kolos (M79)
HISTORIA GRUPY TASK FORCE 141
W pierwszej dekadzie XXI w. doszło w Europie do fali zamachów terrorystycznych, za które został obarczony Wewnętrzny Krąg (terroryści, którzy zostali wyrzuceni z partii Ultranacjonalistów i mścili się na Zachodzie i rosyjskim rządzie). Ich przywódcą był Władimir Makarow. Właśnie on był celem operacji nazwanej "Kingfish", do której włączyła się też amerykańska Delta. 8 października 2013 roku obie jednostki specjalne wspierane przez samolot AC-130 przypuściły szturm na tajną siedzibę Wewnętrznego Kręgu w celu zgładzenia Makarowa. Dwójka żołnierzy Delty (Frost i Sandman) wskazywała cele i zapewnili snajperskie wsparcie, a Task Force walczyła wewnątrz wrogiego sztabu. Wewnątrz budynku za pomocą wyszkolenia taktycznego bezproblemowo pokonali wszystkich. Jednak Makarowa tam nie było. Terrorysta zostawił tam jednak pułapkę w postaci ładunku C4. Choć jego detonacja nikogo nie zabiła, krótko po tym Wewnętrzny Krąg rozpoczął kontratak. Pomimo strat, udało się im zestrzelić AC-130, więc Task Force 141 i Delta musieli się wycofać. Kapitan John "Soap" MacTavish został ranny, więc inny żołnierz, kpt. John Price pozostał na miejscu, by osłaniać ewakuację. Dzięki niemu wszyscy zdołali uciec, a Price został ranny i wysłany przez terrorystów do gułagu na Kamczatce. Operacja zakończyła się niepowodzeniem, bo cel nie został zabity.