TASK FORCE 141

O GRUPIE TASK FORCE 141

Task Force 141 to międzynarodowa jednostka specjalna powstała po zakończeniu II wojny domowej w Rosji. Po tym konflikcie, w który zaangażowały się Stany Zjednoczone i Wielka Brytania do władzy doszła partia Ultranacjonalistów. Znając negatywny stosunek tej partii do państw Zachodu, postanowiono utworzyć jednostkę specjalną zdolną im przeciwdziałać. W Task Force 141 służyli najlepsi żołnierze z armii NATO i nie tylko (Niemcy, Amerykanie, Brytyjczycy, Australijczycy, Meksykanie, Kanadyjczycy itd.). To nadało im wszechstronność, a co za tym idzie, także skuteczność w działaniach. Przez większość czasu TF141 była dowodzona przez generała Shepherda, który werbował nowych członków głównie z brytyjskiej Special Air Service.

CZŁONKOWIE GRUPY TASK FORCE 141

Członkowie zespołu 141 byli dość liczni jak na tak dobrze wyszkoloną jednostkę specjalną. Trzeba jednak przyznać, że podczas każdej ich misji (z wyjątkiem Operacji Kingfish) ponosili mniejsze lub większe straty. Wiąże się to prawdopodobnie z wysokim poziomem trudność operacji. Prawie wszyscy członkowie używali też pseudonimów zamiast nazwisk. Generał Shepherd (b. dowódca, KIA) Członek drużyny jeden-jeden Romeo jeden-jeden (KIA) Charlie jeden-jeden Echo jeden-jeden (KIA) Kpt. John Price Kpt. John "Soap" MacTavish (DOW) St. szer. Joseph Allen (KIA) Jurij (były członek Specnazu, partii Ultranacjonalistów i Wewnętrznego Kręgu, KIA) Por. Simon "Ghost" Riley (KIA) Sierż. Gary "Roach" Sanderson (KIA) Kpr. Ozone (KIA) Scarecrow (KIA)

WYPOSAŻENIE GRUPY TASK FORCE 141

Patrząc na wyposażenie jednostki można dojść do wniosku, że ich uzbrojenie stoi na bardzo wysokim poziomie. Używali oni prawie wyłącznie NATO-wskiego uzbrojenia. Jedynym wyjątkiem jest Jurij, który po przejściu do organizacji nie zrezygnował ze swojego ulubionego karabinu, którym był AK-47. Oprócz tego TF używali zróżnicowanych dodatków, które nie były powszechnie dostępne i były szczytem techniki, jak Czujnik pulsu lub Celownik termowizyjny. Karabiny szturmowe M4A1 ACR SCAR-H SCAR-L G36C M16A4 AK-47 Pistolety maszynowe MP5 MP5K UMP45 Mini-Uzi Vector Lekkie karabiny maszynowe M240 RPD MK46 PKP Pecheneg Strzelby M1014 W1200 SPAS-12 AA-12 Karabiny snajperskie RSASS M14 EBR Pistolety M9 M1911 Glock 18 USP .45 Desert Eagle P99 .44 Magnum Wyrzutnie i granatniki FGM-148 Javelin AT4 M203 GP-25 RPG-7 Kolos (M79)

HISTORIA GRUPY TASK FORCE 141

W pierwszej dekadzie XXI w. doszło w Europie do fali zamachów terrorystycznych, za które został obarczony Wewnętrzny Krąg (terroryści, którzy zostali wyrzuceni z partii Ultranacjonalistów i mścili się na Zachodzie i rosyjskim rządzie). Ich przywódcą był Władimir Makarow. Właśnie on był celem operacji nazwanej "Kingfish", do której włączyła się też amerykańska Delta. 8 października 2013 roku obie jednostki specjalne wspierane przez samolot AC-130 przypuściły szturm na tajną siedzibę Wewnętrznego Kręgu w celu zgładzenia Makarowa. Dwójka żołnierzy Delty (Frost i Sandman) wskazywała cele i zapewnili snajperskie wsparcie, a Task Force walczyła wewnątrz wrogiego sztabu. Wewnątrz budynku za pomocą wyszkolenia taktycznego bezproblemowo pokonali wszystkich. Jednak Makarowa tam nie było. Terrorysta zostawił tam jednak pułapkę w postaci ładunku C4. Choć jego detonacja nikogo nie zabiła, krótko po tym Wewnętrzny Krąg rozpoczął kontratak. Pomimo strat, udało się im zestrzelić AC-130, więc Task Force 141 i Delta musieli się wycofać. Kapitan John "Soap" MacTavish został ranny, więc inny żołnierz, kpt. John Price pozostał na miejscu, by osłaniać ewakuację. Dzięki niemu wszyscy zdołali uciec, a Price został ranny i wysłany przez terrorystów do gułagu na Kamczatce. Operacja zakończyła się niepowodzeniem, bo cel nie został zabity.